Bijeenkomst Twentse Historische Salon

Betreft Bijeenkomst Twentse Historische Salon
Datum 23 september 2022
Plaats Havezate Herinckhave te Fleringen bij de familie Von Bönninghausen

Het grote neerslagtekort was hier duidelijk zichtbaar in de halflege slotgracht.

Als spreker was uitgenodigd schrijver en journalist Henk Boom over zijn boek ‘Wij zijn Maïs’. Maïs is een zgn. éénhuizige plant met pluim (het mannelijke deel) en bloem (het vrouwelijk deel) en de wind die voor de bestuiving zorgt.
Er zijn zo’n 300 rassen bekend, snijmaïs voor veevoer, korrelmaïs voor pluimvee en suikermaïs voor menselijke consumptie.

Maïs wordt al 6000 jaar verbouwd in Midden- en Zuid-Amerika. 90% van ons voedsel bevat maïs-elementen. Na rijst en tarwe is maïs het grootste gewas ter wereld. In Nederland verbouwen we het op 190.000 ha. In 1493 nam Columbus maïs mee uit Cuba naar Europa (Barcelona, Vaticaan). Eerst als sierplant.

Niet lang daarna kwam er in Spanje een ziekte in de plant waar mensen ziek van werden. De ziekte werd Kwaad van de Roos genoemd en maakte veel slachtoffers. Later kwam de ziekte ook naar Italië.
Hetzelfde gebeurde begin 19e eeuw in het zuiden van de Verenigde Staten. Bijvoorbeeld in gevangenissen en kindertehuizen vielen als gevolg van slecht hygiëne veel dodelijke slachtoffers.

Na de Tweede Wereldoorlog was er voedselschaarste in Nederland en werden er gesubsidieerde arealen maïs aangelegd, ook in Twente, maar dit was geen succes. Rond 1953 nam Johan Meier zaden snijmaïs mee uit Wisconsin en zouden boeren rond Beckum zijn begonnen met de verbouw hiervan.

Vanuit Twente verspreidde het gewas zich verder over Nederland, op de zandgronden, en zien we het overal omhoog schieten in het voorjaar.

Ondanks de droogte heeft de maïs dit jaar nog wel een hoog zetmeelgehalte voor vee. De toekomst van maïs is onzeker door onder meer de aanstaande vermindering van de veestapel, de gestegen prijs van zaaigoed door de oorlog in Oekraïne en ziektes, zoals maïskopbrand, dat in Brabant begon en nu oprukt naar het noorden.

Men ontwikkelt momenteel nieuwe rassen, die beter bestand zijn tegen droogte en hitte. Wellicht komt er ook een omschakeling naar meer suikermaïs voor menselijke consumptie.

Henk Boon en de familie Von Bönninghausen dank voor de interessante lezing en de gastvrijheid.

Rob Dek