Bert-Jan

KRIJGT DE SAHARA CONCURRENTIE???? ……….. OH NEE ONTBOSSING OP DE MANDERHEIDE

Grote kale dorre vlakten kenmerken sinds enkele weken de Manderheide. Waar eens bomen stonden groeit nu niets meer. Slechts enkele boomwortels en stobben herinneren nog aan de bosjes van het Streu.
Volgens de terreinbeheerders van Landschap Overijssel moet op deze kale vlakten heide gaan groeien zoals dat 100 jaar geleden ook het geval was.
Zij voeren de Europese plannen van Natura 2000 uit.
Daar hebben wij als Stichting Behoud Twents Landschap begrip voor omdat heide een specifiek landschapstype is waar zeldzame plant- en diersoorten voorkomen zoals zandhagedis, gentiaanblauwtje en nachtzwaluw.
Het plan Natura 2000 is echter uitgedacht aan de tekentafel door de ecologen in Brussel en is niet bedacht door lokale terreinbeheerders en/of omwonenden. Het heeft daardoor weinig draagvlak in de regio.
Als natuurliefhebbers van de Stichting Behoud Twents Landschap doet de desolate aanblik van verwoeste bossen echt pijn. Terwijl in de eerste fase van omvorming naar heide diverse bomen en boomgroepen zijn blijven staan ,op ons verzoek, zijn tijdens de tweede fase alle bomen rigoureus gerooid en staat er soms nog een enkele dode boom.
Deze ontbossing staat haaks op het beleid van het WWF. Het Wereld Natuurfonds pleit namelijk uitdrukkelijk voor de stopzetting van ontbossing wereldwijd, maar de kaalslag in Nederland gaat in hoog tempo door om heidevelden en stuifzanden te creëren.
https://www.wwf.nl/wat-we-doen/focus/bossen/ontbossing/ontbossing-moet-stoppen

Ook de Universiteit Wageningen heeft in 2017 al gewaarschuwd voor een te grootschalige ontbossing in Nederland:
‘Een recente analyse van het Nederlandse bosareaal op basis van topografische kaarten en luchtfoto’s, die morgen gepubliceerd wordt in het Vakblad Natuur, Bos en Landschap, laat zien dat de oppervlakte bos in Nederland sinds 2013 jaarlijks met 1350 hectare is afgenomen. Per jaar is gemiddeld 3036 hectare bos verdwenen, wat slechts deels gecompenseerd wordt door de jaarlijkse aanplant van 1686 hectare nieuw bos elders.’
https://www.wur.nl/nl/nieuws/ook-in-nederland-vindt-ontbossing-plaats.htm
De ontbossing op de Manderheide is een uitvloeisel van Natura 2000. Deze theoretische natuurplannen houden geen rekening met het kleinschalige karakter van het Twentse Landschap en met de mening van het Twentse publiek.
Onze Stichting Behoud Twents Landschap heeft uitdrukkelijk gevraagd tijdens overleggen met Landschap Overijssel/SBB om meerdere boomgroepen en bosjes te sparen zodat de ingreep niet te grootschalig zou uitvallen en de ecologische kwaliteit niet te zeer wordt beschadigd.

Uit onze laatste schouw op de Manderheide is duidelijk gebleken dat terreinbeheerder Landschap Overijssel daar geen boodschap aan heeft gezien de ecologische woestijn die er is ontstaan na de tweede fase van omvorming naar heide.
Bovendien is onduidelijk waar het verloren gegane bos wordt gecompenseerd in Overijssel. Niemand kan onze stichting daar een duidelijk antwoord op geven.

Wij doen een uitdrukkelijk verzoek aan Landschap Overijssel om tijdens de laatste fase van de omvorming (uitvoering juni 2023) naar heide zoveel mogelijk vitale boomgroepen of bosjes te sparen zodat het kleinschalige karakter van de Manderheide en het Twentse landschap kan worden behouden.

Stichting Behoud Twents Landschap
Secretariaat: Chris van Benthem/Moniek Klister
info@behoudtwentslandschap.nl
www.behoudtwentslandschap.nl
06-13189115

GULLE SPONSOREN MET EEN GROEN HART GEZOCHT

De Stichting Behoud Twents Landschap heeft op woensdag 8 februari weer 1500 stuks boompjes en struiken afgeleverd bij dankbare particuliere grondeigenaren die van plan zijn om een bosje, houtwal, singel of wilde haag in te planten. Doel van onze stichting is om het Twentse landschap nog mooier te maken. Voor dit hele plantseizoen leverde de stichting 10.000 stuks bosplantsoen af om het coulisselandschap te herstellen en de ecologische waarden te versterken.

We hebben weer bosplantsoen afgeleverd in Mander bij de Fam. Brinks, in Oud-Ootmarsum bij de Fam. Roorink en in Vasse bij de Fam. Blankenvoort. Zie foto’s. Zij gaan de komende dagen meidoorns, berken, eiken, krenten, hazelaars, sleedoorns, wilde rozen etc inplanten rond hun erf. Daarbij levert de stichting gratis advies hoe te planten en welk plantmateriaal geschikt is.

Dit plantseizoen heeft het Natuurfonds SBNL een bijdrage geleverd in de vorm van €10.000,-. Het totale bedrag is besteed aan beplanting en de leden van onze stichting werken volledig op vrijwillige basis. Graag willen we dit succesvolle project volgend plantseizoen voortzetten.

Voor het volgende plantseizoen dat loopt van november 2023 tot en met maart 2024 zijn we opnieuw op zoek naar sponsoren die bereid zijn om geld te doneren voor ons prachtige Twentse Landschap.

BEN JIJ DIE VERENIGING,ORGANISATIE, BEDRIJF, INDIVIDU OF VRIENDENGOEP DIE EEN FINANCIELE BIJDRAGE WIL LEVEREN AAN HET HERSTEL VAN DE TWENTSE LANDSCHAP? Elk bedrag is van harte welkom.

Daarmee lever je een bijdrage aan het CO² probleem, de achteruitgang van de biodiversiteit en het herstel van ons coulisselandschap.

• Stuur daarvoor een mail naar info@behoudtwentslandschap.nl
• of bel 06-13189115 / 06-24215065
• of maak uw bijdrage over op: Regiobank NL34RBRB0778117901 o.v.v. bijdrage project Gratis Bosplantsoen

Stichting Behoud Twents Landschap: ‘Voor wie het Twents landschap lief heeft’
https://behoudtwentslandschap.nl

Boeren horen bij het Twentse Landschap

Als Stichting Behoud Twents Landschap willen wij graag een reactie geven op de stikstofproblematiek in het licht van het behoud van ons Twentse Landschap.

Het Twentse coulisselandschap is door de eeuwen heen ontstaan door het grondgebruik van de boeren. Zij hebben de essen gevormd door het eeuwenlang toedienen van mest en heideplaggen op de akkers, zij hebben de houtwallen rond de natte laaggelegen weidegronden aangeplant zodat de doornige struiken het vee binnen de weiden hielden, hebben vele eiken aangeplant rond de boerderijen die dienden als gebinten voor schuren, boerderijen of hekwerken.
Door de laaggelegen gronden liepen de beken en riviertjes en op de droge zandgronden was veel heide aanwezig waar de schapen konden grazen. Kortom: de boer van vroeger is de grondlegger geweest van het huidige Twentse coulisselandschap.

In de loop der jaren is dat coulisselandschap op meerdere locaties ernstig aangetast en zijn veel houtwallen en woeste gronden verdwenen als gevolg de komst van prikkeldraad (geen houtwallen meer nodig als afrastering) en de kunstmest (geen heideplaggen meer nodig op de essen).
Ook de schaalvergroting die landbouwminister Mansholt in de jaren ‘60 bepleitte om de voedselproductie te verhogen heeft het kleinschalige landschap geen goed gedaan. Er kwamen veel ruilverkavelingen die het karakter van het Twentse landschap hebben veranderd.
Toch zijn er nog veel kenmerkende elementen van ons Twentse coulisselandschap over gebleven die de moeite waard zijn om te koesteren. Gelukkig beseft een groot deel van de huidige boeren ook dat het Twentse Landschap de moeite waard is om te behouden en te onderhouden.
Het huidige Europese landbouwbeleid is wederom gericht op schaalvergroting en mechanisering/digitalisering. Alles moet grootschaliger met hogere opbrengsten. Het gaat de regering en de EU blijkbaar niet om kwaliteit maar om kwantiteit. Boeren worden de laatste jaren gedwongen om of te investeren in schaalvergroting of te stoppen met hun bedrijf dat vaak al van generatie op generatie is doorgegeven. Dat zet zowel het boerenbestaan onder druk maar ook natuur en landschap aangezien elke vierkante meter telt.
De nieuwste bedreiging voor de natuur is de stikstofuitstoot van veel boerenbedrijven, die leidt volgens natuurorganisaties en de regering tot een verrijking met meststoffen van natuurgebieden. Hierdoor dreigen veel plant- en diersoorten te verdwijnen, die aangewezen zijn op voedselarme omstandigheden.
De vraag blijf echter of de metingen van de overheid en het RIVM, dat rekent met het instrument AERIUS t.a.v. de stikstofneerslag, wel correct zijn. Meerdere onafhankelijke wetenschappers zoals Kees de Lange hebben hier kritiek op geuit. Bovendien lijkt het aannemelijk dat de grote bedrijven zoals Schiphol (boven bepaalde vlieghoogte van de vliegtuigen telt de uitstoot niet mee) niet hoeven te boeten zoals de boerenbedrijven. En hoe staat het met de uitstoot van veel andere grote industriële bedrijven zoals Tata Steel en de metingen daarvan? Wordt er niet met twee maten gemeten?

De zogenaamde stikstofcrisis heeft als gevolg dat de regering zelfs gedwongen onteigeningen en verplaatsingen van boerenbedrijven in de omgeving van Natura 2000 gebieden uit de hoge hoed heeft getoverd. Een extreem middel dat geen ruimte meer dreigt te laten voor een echte gelijkwaardige dialoog tussen boeren, natuurorganisaties en de regering/EU. Deze regering heeft blijkbaar geen behoefte aan een echt gesprek maar deelt dictaten uit.

Stel je je eens voor dat er in het Twentse landschap door deze onteigeningen straks geen koeien meer rondlopen en de houtwallen niet meer worden onderhouden. Dat zou catastrofaal zijn voor de instandhouding en beeldvorming van ons coulisselandschap. Maar ook voor de lokale economie aangezien boerenbedrijven zorgen voor veel werkgelegenheid.
Wat zal er dan gebeuren met de vrijgekomen grond? Stadsuitbreiding, zonnevelden aanleggen windturbines plaatsen etc.?

Daarnaast ziet onze stichting vooral toekomst in natuur inclusieve landbouw die op respect voor en werken met natuur is gebouwd.
‘Natuur inclusieve landbouw staat voor een economisch rendabel landbouwsysteem, dat optimaal beheer van natuurlijke hulpbronnen duurzaam integreert in bedrijfsvoering, inclusief zorg voor ecologische functies en de biodiversiteit op en om het bedrijf.’

De stikstofproblematiek dient volgens onze Stichting Behoud Twents Landschap opnieuw tegen het licht worden gehouden in een breder perspectief en met betrokkenheid van meerdere onafhankelijke wetenschappers zodat de metingen en interpretaties van de stikstofneerslag een breed draagvlak krijgen. Ook dienen andere oorzaken van de achteruitgang van soorten in de natuur zoals verdroging en beheer te worden meegenomen in de discussie.

Bovendien mag deze stikstofcrisis nooit leiden tot het verdwijnen van de boerenbedrijven uit het Twentse Landschap. Deze grondgebonden boerenbedrijven zijn namelijk de economische en historische dragers van het coulisselandschap voor nu en in de toekomst.

Chris van Benthem

Stichting Behoud Twents Landschap
info@behoudtwentslanschap.nl
www.behoudtwentslandschap.nl

Er sterft tussen Regge en Dinkel een land

Dit artikel is geschreven door een aantal verontruste bewoners van de gemeente Tubbergen/Dinkelland oftewel van de gemeente Noaberkracht. Wij doen een beroep op burgers, boeren, buitenlui en op de politieke partijen in Noaberkracht om wakker te worden.

Ons prachtige eeuwenoude Twentse coulissen landschap, met haar oude eiken, houtwallen, bloemrijke weiden met koeien, kronkelende beken, oude boomgaarden, en fraaie doorgezichten, dat veel bewoners van onze gemeenten van vroegere tijden nog kennen en koesteren, is steeds meer aan het verdwijnen. Ondanks de plannen van de gemeenten om het Twentse landschap te beschermen, blijkt in de praktijk dat er jaarlijks illegaal en legaal veel landschapselementen verdwijnen.

De handhaving van beide gemeenten is onvoldoende. Pas als een oplettende voorbijganger de gemeente tipt over een houtwal die is verdwenen dan wordt de gemeente wakker, maar dan is het vaak al te laat. Dat geldt ook voor de naleving van de herplantplicht. Deze wordt te weinig gecontroleerd.

De cascoregeling van de gemeente legaliseert zelfs het verplaatsen van houtwallen. Daarbij wordt een houtwal gerooid met vaak fraaie oude bomen en worden elders een aantal sprietjes terug geplant meestal aan de rand van een bosje. Het duurt vervolgens honderd jaar voordat deze sprieten zijn uitgegroeid tot landschappelijk waardevolle bomen.

Kortom de kaalslag op het platteland gaat door en menigeen denkt dat het niet zo erg is om een keer een paar bomen te kappen. Maar het verarmen van het landschap vindt al van generatie op generatie plaats. Het landschap wordt steeds kaler en doorzichtiger en de ecologische waarden gaan met sprongen achteruit. Waar zijn onze weidevogels, patrijzen, vlinders, bijen etc gebleven?

Beste burgers, boeren, buitenlui en bestuurders van Noaberkracht.

Als we de teloorgang van ons fraaie landschap willen accepteren en dat zien als een onderdeel van de economische vooruitgang laten we dat dan duidelijk uitspreken. Maar laten we vooral stoppen met een halfslachtig beleid dat op papier altijd klopt maar in de praktijk leidt tot de ondergang van ons Twentse coulisselandschap.

NOABERKRACHT WAKKER WORDEN, BESCHERM ONS TWENTSE LANDSCHAP

De slogan van Tubbergen luidt: wandelgemeente bij uitstek en van Dinkelland: daar beleef je Twente. Hiermee verwijzen ze naar onze oude Twentse cultuur en natuur, waar het voor een ieder goed vertoeven is. Maar hoe ziet ons mooie Noordoost Twentselandschap er over 25 jaar uit. Kunnen wij dan nog wel die oude waarden van ons Twentse landschap doorgeven aan onze kinderen? Het is NU tijd voor breed gedragen actie.

Let wel: wij willen niet polariseren of iemand de schuld in de schoenen schuiven voor de teloorgang van de natuurwaarden maar juist een open discussie op gang brengen over ons Twentse landschap.

In die discussie zijn alle bevolkingsgroepen binnen de gemeente Noaberkracht van harte welkom.

Daarbij kan een iedereen eerlijk en oprecht antwoord geven op de vraag:

WELK TWENTSE LANDSCHAP WILT U DOORGEVEN AAN UW KINDEREN ?

Henk Frons , Albergen
Chris van Benthem, Oud-Ootmarsum
Elco Janné, Vasse
Martin Semmekrot, Tubbergen